Wanneer de ecologische en sociale ontwikkelingen blijven gaan zoals ze nu gaan, dan zullen met dit tempo de gevolgen binnenkort catastrofaal zijn, op ongekende schaalgrootte.
Aantasting van het milieu: Een beschaving kan instorten als de draagkracht van haar omgeving wordt overschreden. Ongelijkheid en oligarchie: Ongelijkheid in rijkdom en politieke ongelijkheid kunnen belangrijke oorzaken zijn van maatschappelijke desintegratie, net als oligarchie en de centralisatie van macht onder leiders. Dit veroorzaakt niet alleen maatschappelijke onrust, maar belemmert ook het vermogen van een samenleving om te reageren op ecologische, sociale en economische problemen. Complexiteit: Historicus Joseph Tainter heeft betoogd dat samenlevingen uiteindelijk bezwijken onder het gewicht van de opgebouwde complexiteit en bureaucratie. Externe schokken: oorlogen, natuurrampen, hongersnood en plagen.
Bij het risico op instorting kan bijvoorbeeld gekeken worden naar meetbare variabelen zoals : bevolkingsomvang, vruchtbaarheidscijfers, sterftecijfers, industriële output, voedselproductie, diensten, niet-hernieuwbare grondstoffen, aanhoudende milieuvervuiling, menselijk welzijn en ecologische voetafdruk. Minder meetbare factoren kunnen symptomen zijn zoals het verlies van gezag en autoriteit van de gevestigde klasse, het verlies van draagvlak en vertrouwen om complexe besluiten te nemen.
Eerder ingestorte beschavingen hebben de huidige complexiteit en schaalgrootte niet gekend. En ook niet de Antropocene omstandigheden, waardoor er toen niet en nu wel sprake zal zijn van onomkeerbaarheid, gezien op zeer lange tijdschalen.
Reactie plaatsen
Reacties