De dualistische splitsing van natuur-cultuur is er eentje in een hele rij. Non-dualisme betreft de eenheid van natuur-cultuur, lichaam-geest, energie-materie, ruimte-tijd, organisch-anorganisch, mentaal-fysiek.
Bij het analyseren van complexe verschijnselen is het weliswaar nuttig om ‘dingen’ te onderscheiden en daarbij tegelijk te beseffen dat onderscheiden iets anders is dan scheiden.
De procesfilosofie wijst erop dat verandering een basiskenmerk is van de werkelijkheid, één en al niet-willekeurige holistisch-interacterende energetisch-mentale Werking en Wording.
Wellicht is het zinvol om de gespecialiseerde natuur- en cultuurwetenschappen via procesfilosofische metafysica aan elkaar te relateren.
Reactie plaatsen
Reacties