De klimaatcrisis is een symptoom van de bredere en diepere crisis van planetaire ecologische overshoot. Er zijn negen belangrijke planetaire grenzen vastgesteld: klimaatverandering, biodiversiteitsverlies, stikstof en fosfor, ozonlaag, oceaanverzuring, waterschaarste, landgebruik, chemische vervuiling en luchtvervuiling. Zes daarvan zijn al overschreden, de zevende (oceaanverzuring) staat voor de deur, en alle overschrijdingen nemen toe.
Het lijkt mij dus wel van belang om klimaat en klimaatkennis in dit bredere verhaal te trekken. Voor het bredere verhaal gebruikt men vaak de term Antropoceen, over de definitie van dat begrip is veel discussie. Het wordt vaak omschreven als de huidige geologische periode, waarin menselijke activiteiten een significante en blijvende impact hebben op de aarde en haar ecosystemen. Impact duidt op kracht, macht, vermogen. Maar als we het Antropoceen zien in het licht van planetaire ecologische overshoot, dan duidt het eveneens juist op het tegengestelde daarvan: krachteloosheid, onmacht, onvermogen. De mens blijkt (tot nu toe) niet in staat om het tij te keren.
Reactie plaatsen
Reacties