De politici spreken van ‘gelijk speelveld, concurrentiepositie’ om hun positie te verdedigen op COP30. De wereld zit vol met belangentegenstellingen en er is geen enkele doorzettingsmacht. Ze zijn bezig met ‘scherpe formuleringen in de slotverklaring’. Het gaat om de punten en de komma’s en dat levert niet veel anders op dan een papieren werkelijkheid. De prioriteiten verschuiven continu door de veranderende geopolitiek, het klimaatbeleid zwabbert.
Het is inmiddels na 30 COP’s en na minstens 70 jaren planetaire overshoot (waarvan opwarming slechts een deel is) wel duidelijk dat het bestaande mondiale juridische en beheerkader voor het milieu onvoldoende is om de planetaire crisis aan te pakken.
Het Antropoceen is geen tijdelijke toestand die voorbijgaat. Nu het gaat om Haakse Problemen van ongekende orde komen de politieke tekortkomingen fundamenteel aan het licht. De politiek is vastgelopen en daar zijn fundamentele redenen voor omdat de gunstige Holocene omstandigheden gepasseerd zijn.
Reactie plaatsen
Reacties