Populatiegroei is een grootse drijvende kracht bij de huidige ecologische overshoot en dat terwijl er totaal geen bijbehorend mondiaal bevolkingsafnamebeleid wordt gevoerd om een zachte landing te maken. Hetgeen betekent dat de landing hard zal zijn.

Elke soort heeft capaciteit voor groei ofwel positieve feedback als natuurlijke succesfactor. Maar elke soort zal worden teruggedrongen door negatieve feedback als het te ver uit de hand loopt.

Vanuit het perspectief van de populatie-ecologie zitten we op koers richting een bevolkingsinstorting.  De aardecapaciteit ondersteunt geen 8 miljard mensen terwijl we verwachten er nog 2 aan toe te voegen de komende decennia. De bevolkingsexplosie van de laatste eeuw is een anomalie, een historische afwijking, en het is totaal absurd dat we daar niet onze gezamenlijke focus op leggen.

De vindingrijkheid in de laatste eeuwen was het verwijderen van een groot deel van de negatieve feedback, met name met betrekking tot het gebruik van energie. Energie en wetenschap gaven ons het vermogen om de productiviteit van de systemen waarvan we afhankelijk zijn te verhogen. Dit betekende enorme vooruitgang op gezondheidsgebied, met rioleringssystemen en andere manieren om negatieve feedback te verhinderen.

Maar wat we daarmee deden is het verwijderen van de negatieve feedback die de bevolking onder controle hield. Dus explodeerde de bevolkingsgroei en binnen twee eeuwen kwamen er een factor meer mensen bij dan er ooit in de voorgaande 300.000 jaar van de menselijke geschiedenis waren toegevoegd.

We beschouwen dit als de norm, maar dat is het niet. Die enorme explosie van mensen werd mede mogelijk gemaakt door fossiele energie. Sinds begin 1800 nam ons gebruik van fossiele brandstoffen toe met een factor duizend terwijl de bevolking met een factor acht groeide en de economie met een factor honderd. Dit alles fossiel aangedreven.

Nu is die geëxplodeerde wereldbevolking totaal afhankelijk van exogene energie, die de natuur op één of andere manier moet leven. Er wordt vaak over transitie gesproken om de crises te bezweren. Maar waarom horen we niet de term bevolkingstransitie?

Taakje voor de nieuwe paus?