Het Antropoceenconcept verwijst zowel naar een temporeel uitgestrekt concept als ook naar een situatie waarin we ons bevinden, een menselijke conditie. Die conditie  impliceert een toenemende verstrengeling van het natuurlijke en het culturele, een radicale verandering in holoceengerelateerde perspectieven en een verslechtering van leefbare omstandigheden in zowel de natuurlijke alsook de culturele domeinen. Erkenning van het Antropoceen betekent dat de natuurlijke historie en de menselijke geschiedenis nu moet worden gezien als één en dezelfde geogeschiedenis.

Hoewel het Antropoceen misschien niet de meest gelukkige naam is voor dit tijdperk, benoemt het wel een overgangsfase dat de ondergang aangeeft van de stabiele omgevingsomstandigheden van het Holoceen. Deze overgangsfase hangt samen met de planetaire ecologische overshoot, die structureel blijkt te zijn en niet zonder onheilzame gevolgen kan blijven.