Planetaire grenzen en politiek: moeilijk, moeilijker, moeilijkst. We kunnen nu eenmaal niet de klima-ecocrisis bestrijden buiten het politieke aspect om.

In de politiek komt onze collectieve ambivalentie sterk tot uiting, het is per definitie een spanningsveld. Maar het is geen spanningsveld op zichzelf, gezien de toenemende natuur/cultuurverstrengeling. Het maakt onderdeel uit van een veel groter krachtenveld waarvan de krachten verschuiven weg van politieke oplossingsmogelijkheden. Zwevende politici, zwevende kiezers, toenemend populisme, naast collectieve ambivalentie duidt dit net zo goed op de ambivalentie van het individu. Individuele en collectieve ambivalentie zijn niet los verkrijgbaar als het gaat om klimaatverandering.