De huidige Antropocene problematiek is een nieuwe overmacht die zelfopgelegd is. We hebben er invloed op en dat maakt het ook allemaal erg dubbelzinnig en ambivalent, in vergelijking met overmachten waar de mens totaal geen invloed op heeft, zoals vulkanisme of een komeetinslag.

Wat nieuw is aan deze overmacht, is de technosfeer als een nieuwe geosfeer (naast cryosfeer, lithosfeer, atmosfeer, hydrosfeer en biosfeer). Het is de mens die die nieuwe sfeer heeft geschapen door de eeuwen heen, terwijl de dubbelzinnige problematiek erin zit dat de mens er nu ook volledig van afhankelijk is geworden en tegelijk onder de nadelige bijwerkingen ervan gaat lijden.

Zonder de ondersteunende structuur en diensten van de technosfeer zou de menselijke bevolking snel terugvallen in de richting van het stenen tijdperk en daarom radicaal in aantal afnemen.

De zelfopgelegdheid suggereert het denkbeeld dat de mens dus ook verantwoordelijk is en beheerste oplossingen moet zien te ontwikkelen.

Nogal een spagaat, een wicked problem, een fuik. Het Antropoceen zou beter Fuiktijdperk kunnen heten.