Wanneer het Antropoceen is begonnen is een fluïde, hybride, diffuse kwestie. Het hangt vast samen met de evolutie van handen/hersenen/technologie/de-mens-als-DISSIPATIEVE-probleemoplosser. De samenhang met de evolutie van handen/hersenen/technologie/dissipatieve-probleemoplossing betekent dat voor elk begin terug in de tijd van de mensengeschiedenis wel argumenten vallen aan te dragen. 

Het Antropoceen(idee) werd pas betekenisvol vanaf de periode dat de planetaire grenzen werden overschreden. Vanaf toen pas werd die dissipatieve wijze van problemen oplossen zelf een probleem.

Politiek-bestuurlijk, beleidsmatig en uitvoerend, betekent dit dat er nieuwe problemen ontstonden die haaks op elkaar staan. Het is misschien niet meer dan logisch dat het politiek-bestuurlijk-beleidsmatig-uitvoerend-geïnstitutionaliseerd-complex, zowel nationaal als internationaal, daarop vastloopt.

Qua oplossingsgerichtheid zijn we uiteraard door en door door Holocene perspectieven beïnvloed, terwijl we nu het Antropocene perspectief als uitgangspunt zouden moeten nemen.