Wat en hoe we ervaren is onze werkelijkheid want werkelijkheid = ervaringswerkelijkheid. Die werkelijkheid kan in abstracto, in het denken, in de metafoor van de rivier worden uiteengelegd in bedding (de actuele constellatie van het reeds gerealiseerde die de mogelijkheidsvoorwaarden biedt voor het actuele stromen) en het stromen (verandering). In concreto is deze scheiding niet mogelijk, want het is onlosmakelijke temporele relatie.
We zijn nu de bedding drastisch aan het veranderen. Het stromen der Antropocene Klima-EcoVerandering (AKEV)verlegt de bedding, hetgeen vervolgens weer van invloed is op de mogelijkheden en beperkingen van het stromen. Dit betekent dat we de voorwaarden voor ons heilzaam kunnen functioneren aan het verslechteren zijn.
Door AKEV verandert ook ons functioneren in het ethische/morele aspect, want we kunnen dan wel oproepen tot vrede en goed omgaan met elkaar en met de aarde en we moesten eens minder gaan polariseren, maar dan zien we toch iets over het hoofd in de veranderende verhouding tussen afbrekende sterke krachten en zwakke (of zachte) opbouwende krachten. Ook internationale instituties zoals de VN zijn onderhevig aan eroderende sterke krachten. En de polarisatie zijn we juist aan het versterken.
We zijn de mogelijkheden voor ons functioneren in ons eigen huis, de planeet Aarde aan het verslechteren. We kunnen hierbij denken aan alle diverse betekenissen en kwaliteiten van sfeer: goede/slechte sfeer, atmosfeer, leefsferen waarin we functioneren, waarin we wonen, die onze habitat zijn. Dit is wat we aan het ondermijnen zijn.
Reactie plaatsen
Reacties