De mens leeft in ‘ik-het’ relaties en in ‘ik-jij’ relaties. Als ik mijn omgeving benader als een ‘het’, dan kan ik het objectiverend en instrumenteel gebruiken. Maar deze relatie schiet volgens Martin Buber tekort als we werkelijk mens willen zijn. Dat is hij pas in de ‘ik-jij’ relatie (waarmee ook bedoeld de innerlijke ‘ik-Gij’ relatie). De ervaring zoals ze gebeurt is altijd opgenomen in een van deze twee vormen van relatie, aldus Buber.

De reële Antropocene ontwikkelingen suggereren daarmee nu een ongemakkelijke realiteit. De oplossingen moeten immers van of via de politiek komen. Met ‘goede wil’ alleen komen we er niet. Het zou weleens kunnen blijken dat zowel de politiek-instrumentele ‘ik-het’-relatie, als ook de affectieve ‘ik-jij’-relatie beide tekortschieten.