In de procesmetafysica is tijd het scheppingsproces. Het universum is geen totaliteit die eens en voor altijd vastligt, maar een dynamische vector die groeit van een bepaald verleden naar een open (deels onbepaalde) toekomst. Het verleden is volledig bepaald, het heden is het proces van bepaling (manifestatie, realisatie, actualisatie) en de toekomst is gedeeltelijk onbepaald (nog te scheppen).

De toekomst wordt mede door de actuele realisatie geschapen. Het is er aan gebonden zoals het stromen van het water gebonden is aan de bedding. De kracht van het stromen kan de bedding verleggen, de toekomstige realisaties hebben te maken met de bedding die nu actueel wordt verlegd door Antropocene ontwikkelingen.