Het gaat snel met de socio-ecotische aftakeling, waarvan de mens zelf de aftakelaar is.

Zie https://apps.climate.copernicus.eu/global-temperature-trend-monitor/?tab=plot

En het gemiddelde van de opwarming gaat dan nog uit van een lange periode van de laatste 30 jaren, waardoor een iets te gunstig beeld. Neem het kortere gemiddelde vanaf ‘Parijs’ - (waar heel veel voor te zeggen valt omdat de trend met name sinds 2020 versterkt en versneld is, zie ook het rapport van James Hansen, over bv. zwaveluitstoot; de temperatuur daalt nu niet genoeg om het langere-termijngemiddelde als referentie te gebruiken; het signaal van de versnelde opwaartse trend is inmiddels duidelijk genoeg om uit te gaan van een korter gemiddelde) - dan zijn we die 1,5 feitelijk al gepasseerd. En dat terwijl er lieden zijn die zeggen dat we dankzij ‘Parijs’ mooi niet naar 4 maar slechts naar 2,7 graden opwarming gaan … Dat laatste zou best eens kunnen, fysisch dus een mooi resultaat (juich!, juich!), maar de werkelijkheid steekt nu eenmaal holistischer in elkaar dan een gereduceerd en een compleet uit de totale samenhang gerukt zijnsaspect, welk aspect dan ook.

In voetbaltermen: de doelpunten vliegen ons om de oren, inmiddels blijken we 60 jaren tegendoelpunten (afbraak) tegen 0 jaren eigen doelpunten (herstel) achter te staan, ver in blessuretijd. Is het de tegenstander of zijn wij het zelf die ons steeds verder op achterstand zet? Op ‘Naar een nieuw industrieel elan’, Peter Wennink, als de wederopgestane God van de Economische Groei die de strijd aanbindt tegen de wereldse Satan van de Concurrentie - Hij worde bejubeld. Behalve ecotische versnellingen versnellen we onze sociotische race to the bottom.

Sommigen denken dat ecovernietiging en sociovernietiging dan wel socio-opbouw, opbouw in de zin van social-tipping-point, nog los van elkaar gekoppeld kunnen worden, en dat we kennelijk nog decennia of zelfs eeuwen kathedralende tijd hebben.