Opwarming ten gevolge van broeikasgassen is slechts een deel van de planetaire overshoot. Toch richt de wereld zich in hoofdzaak hier op. Ook al krijgen we  de uitstoot van broeikasgassen enigszins in de greep, dan nog worden we waarschijnlijk overruled door zeven! andere kritische planetaire grenzen die zijn overschreden en waarvan de overschrijding alleen maar toeneemt. Die toenemende overschrijding zorgt onomkoombaar voor kantelpunten, die, wanneer eenmaal bereikt, zorgen voor natuurlijke zelfversterkende effecten.

De overschrijdingen worden veroorzaakt door de cultuurlijke, ofwel antropos-gerelateerde evolutie. Deze cultuurlijke evolutie kwam tot uitbarsting als een exponentiële explosie in de laatste eeuwen, die mogelijk werd door alle evolutionaire ontwikkeling die eraan vooraf ging.

Zo kiest evolutie routes die zich voortdurend aanpassen, of tenonder gaan. Daar heeft de mens niet zoveel over te zeggen, want hij is daaraan onderhevig. Eén specifieke route is verlopen vanuit het ‘anorganische’ via het ‘anorganisch-organische’ naar ‘anorganisch-organisch-cultuurlijk/technosferisch’ die vervolgens geleid heeft tot een ‘succesvolle’ expansie, in de richting van ‘grootste geofysische kracht’, en uiteindelijk planetaire overshoot die alleen maar toeneemt.

De meest waarschijnlijke route betekent nu ondergang voor de huidige levensvormen.