- alle evolutionaire hardgebakkenheid, dus ook de neiging tot samenwerking, heeft uiteindelijk geleid tot de situatie waarin we nu verkeren

- we hebben nu te maken met voor de mens ongekende nieuwigheid die ook ongekende invloed heeft op (politieke) samenwerking/concurrentie/spanningsopbouw/potentiële conflicten

- wetenschap (ratio, intellect) dekt niet ons volledige kennisspectrum af. Wetenschap heeft daarbinnen een gerelateerde plaats. Het primaat van kennis ligt ook niet bij wetenschap, er gaat andersoortige kennis aan vooraf. Het eindigt ook niet met wetenschap, want die zal, als abstraherende methodologie, uiteindelijk weer geïntegreerd moeten worden in ons volledige kennisspectrum

- het is vijf voor dertien

- de wereld is een toneel, een theater, een circus, en wat we aan het doen zijn is het in de fik steken van onze circustent

- die we vervolgens gelukkig kunnen afblussen met overstromingen

- zou dit alles leiden tot toenemende samenwerking? Of tot toenemende conflicten? De laatste COP heeft wat dat betreft wel weer iets blootgelegd, iets wat we in feite al wel wisten of hadden kunnen weten op basis van het volledige kennisspectrum, ruimer dan enkel de ratio, het intellect, de wetenschap – wat sommige hardcore rationalisten zo centraal zetten met hun ‘dat moet eerst maar eens bewezen worden’.