De energiedichtheid van fossiele brandstoffen functioneert, gecombineerd met machines, als een compleet leger van paardenkrachten - waar we in feite een paar cent voor betalen. Zo verwarren we de prijs van energie met de waarde ervan. Het duurde miljoenen jaren voordat de fossiele voorraad zich vormde en nu jagen we het er doorheen in enkele eeuwen alsof dat de normaalste zaak van de wereld is.

Prijs en waarde: we kunnen het zien als een eenmalige bankrekening uit het verre verleden van de aarde. We plunderen niet alleen die bankrekening, maar ook alle bankrekeningen van alle kritieke planetaire grenzen. Niets van de vervuiling, opwarming van de aarde of ecologische schade verschijnt in de marktprijs. De prijzen die we betalen, de prikkels, de instellingen, de culturele verwachtingen zijn gebaseerd op verkeerde denkbeelden, bijvoorbeeld omtrent vooruitgang.

Fossiele brandstoffen liggen aan de basis van bijna alles wat we als vooruitgang bestempelen. Elke gangbare economie, elke technologie,  elke beschaving is in de kern een fysiek proces van het transformeren van energie en materialen in dingen die mensen belangrijk vinden, zoals voedsel, onderdak, comfort, status en ervaringen. Vele eilandstaten kunnen niet zonder de inkomsten van toerisme terwijl precies dit soort toerisme via cruiseschepen en vliegtuigen extra bijdragen aan de zeespiegelstijging die de eilandstaten bedreigen.

Het kost energie om het erts te delven en het metaal te smeden, om de auto te bouwen, ermee te rijden, te repareren, te recyclen. Hetzelfde gebeurt in feite met de productie van zogenaamde duurzame energiemiddelen. Niets gebeurt zonder energie. We zijn energieblind als we denken dat we het wel oplossen met duurzame energie.  

We hebben eeuwenlang goedkope en beschikbare energie verward met een achtergrondconditie in onze wereld, zoals lucht, zwaartekracht of zonsopgangen. We hebben miljoenen jaren oud zonlicht omgezet in beweging, warmte, licht of andere diensten voor de mens, de laatste decennia op ongekende en onhoudbare schaal.